59. -, Welk vermaak - Quel plaisir

36 houtblokken met kader, niet gesigneerd, 6 rijen van 6 blokken, 40 x 38 mm;, tweetalige onderschriften.

Mengeling van kleine onderwerpen met telkens één personage. De personages in de eerste drie rijen zijn vrouwen die bezig zijn met tamboerijn spelen, naar een zonnewijzer kijken, wandelen, lezen, verkopen, bidden, schrijven, een kind vermaken etc. ; die van de laatste drie zijn mannen: ploegers, jagers, melkboer, koorddanser, jongleur, roker, soldaat, trommelaar, invalide, etc.

De houtblokken zijn afkomstig van Jacobus Thompson in Rotterdam, die ze onder nr. 74 uitgaf met Nederlandse coupletten. De volgorde van de rijen is verwisseld. Op de eerste afbeelding van Thompson (de eerste in de laatste rij bij Beersmans) zien we een gehurkte man met een pijp in zijn mond, zijn broek aantrekkend in het open veld. De Nederlandse dichter berispt hem niet zonder reden voor zijn ongepastheid:

Wel regten Uil,
Dat ‘s waarlyk vuil.

De legende van Beersmans getuigt eerder van een zachte filosofie:

Laat ze maar klappen.

Een vrouw, door Beersmans beschouwd als "De pachterres", wordt weergegeven in een zeer opvallende interessante positie, het oude beeld, (hoewel het voor kinderen bedoeld is!), dringt aan op haar zwangerschap:

Wel moeder gaat
Gy nog langs straat.

Een dronken vrouw, zittend, fles in de hand, is geworden: Vermoeienis. Deze prent, dat dateert uit het einde van de achttiende eeuw, is interessant, goed gegraveerd en heel vrolijk gekleurd.

Collectie Glenisson en Van Genechten: nummer onbekend. De prent van Jacobus Thompon is een kopie in spiegelbeeld van een prent gegraveerd door Robyn voor Stichter in Amsterdam, later uitgegeven door J. Noman in Zalt-Bommel als nr. 206. Deze uitgave bevat zesregelige onderschriften.

1870 - 1902