Titel
Uitgever
Antoine Van Genechten of Glénisson en Zoon
Beschrijving
Sjabloonkleuring geel, roodbruin en blauw
Periode 1840 - 1856
Onderwerp
12 houtblokken met kader, niet gesigneerd, 4 rijen van 3 blokken, 60 x 78 mm., tweetalige onderschriften.
Diverse onderwerpen waaronder enkele spreekwoorden. Bovenaan, als titel:
Verscheidenheid van zaken,
Kan meest de Jeugd vermaken.
De houtsneden vertegenwoordigen de volgende onderwerpen:
De goede vangst. 一 Ochtendstond heeft goud in de mond. 一 Het goede doel. 一 De vrouw moet altijd het laatste woord.一 Men verspilt zijn tijd door een moor wit te wassen. 一 De Friese vrouw koopt kant om zichzelf mee te versieren. 一 De aap en de hoed. 一 De kleine vechters. 一 Vrouw die een man opvist. 一 Het geluk van een huishouden. 一 De boodschapper van de liefde. 一 De Nederlander is een rasechte zeevaarder.
Relatie
Kopie van een onbekende Nederlandse prent. Dezelfde onderwerpen vinden we terug op prent nr. 11 (met 28 houtsneden gegraveerd door J. Oortman) van P.C.L. Van Staden, in verkleinde versie. Het is waarschijnlijk dat Glénisson hiervan verschillende afbeeldingen kopieerde. Ze behoren tot dezelfde serie, bedoeld ter illustratie van een almanak, als de houtsneden van nr. 54 van Beersmans.
Hoewel deze houtsneden voor kinderen zijn bewerkt, zijn de onderwerpen niet altijd kinderachtig. De voorlaatste houtsnede van deze prent stelt een nachtelijk tafereel voor, verlicht door het licht van de maan: een jongedame gooit een liefdesbriefje uit het raam in de hoge hoed die een in een boom klimmende man haar overhandigt:
Ik beklim dien boom by nagt om voor myn Heer ’t ontvangen,
Van zyn beminde een brief hy wagt thuis vol verlangen.
Nog merkwaardiger is een andere houtsnede waarop een vrouw buiten adem probeert een man uit een put te trekken. De legende leest:
Eer zou m’een man uit water putten,
Als dat m’een geele vrouw kan stutten.
Geel is de kleur van afgunst; van de waarschijnlijk woedende vrouw. De jongedame op ons beeld is echter niet geel: ze is gekleed in prachtig rood in de oude editie en gekleurd in blauw in de latere editie. Het werd alleen onbedoeld geel. In de originele tekst stond niet "geele vrouw” maar "geile vrouw", d.w.z. wulpse vrouw, en de houtsnede verwijt jonge meisjes die te gretig zijn naar een echtgenoot. De repliek van Oortman heeft de tekst aangepast; het onderschrift verandert in scherts:
Dit meisje, o men schrikt er van!
Put hier geen water, maar een man,
Hij was, het is niet om te mallen,
Er bij den avond ingevallen.
Opmerkingen