51. Dien, die den oorlog niet en ziet… - Qui dit: la guerre est douce, ou qui lepense...

Oblong vel. 11 houtblokken zonder kader, niet gesigneerd, verdeeld over drie rijen, 64 à 86 x 51 à 130 mm;, tweetalige onderschriften.

Militaire scènes. Het slagveld doorkruisen, soldaten te paard, lans, pistool of sabel in de hand, zou de dood om hen heen zijn. Een of twee soldaten per houtsnede. Bovenaan, als titel:

Dien, die den oorlog niet en ziet，
Meent dat men daer met wit brood schiet.     

Op de laatste rij, wellicht bekroond met een anti-alcoholliga, vraagt ​​een soldaat aan zijn chef om de verkoop van alcohol te verbieden:

Heer overste verbied den drank,
Of anders gaan ons zaken mank.               

Deze verdediging vindt plaats in de kantine:

Het kwaad uws dranks is veel te groot,
Rijd weg, of wel ik steek u dood.

Maar de cantinere, die we te paard in het volgende blok aantreffen, antwoordt:

Den drank doet veel meer goed als kwaad,
Hij moedigt aan een slecht soldaat.

Uiteindelijk, in de laatste houtsnede, keurt een ruiter die terugkeert van het front goed wat de cantinere zojuist heeft gezegd en vraagt ​​​​haar om hem een ​​druppel te geven :

’t Geen gij daar zegt komt goed te pas.
Daarom schenk mij nog maar een glas.         

De duivel heeft altijd het laatste woord!