124. Ziet, Kindren! Wat nu is geschied, Van de Wasscher met zijn Griet - Voyez, enfants la destiné, De Jean et de sa bien-aimée

Titel

Uitgever

Brepols & Dierckx Zoon

Beschrijving

Prent 1: met onderschrift "BY BREPOLS & DIERCKX, ZOON, Fabrykanten in gekleurde en gemarmerde papieren"
Sjabloonkleuring geel, oranje en blauw
Periode 1840 - 1860

Prent 2: zonder adres, gemerkt 'B'. Spellingsaanpassing in de Nederlandse tekst bvb "barbaarsch" is nu "barbaersch". Ook enkele aanpassingen in de Franstalige tekst bvb. houtsnede 1 "Le pauvre Jean à son débit" is nu "Le pauvre Jean, faible d'esprit".
Zonder inkleuring
Periode 1840 - 1880

Prent 3: zonder adres. Houthoudend papier van slechte kwaliteit.
Sjabloonkleuring geel, rood en blauw
Periode 1880 -1900

Prent 4: zonder adres. Houthoudend papier van slechte kwaliteit.
Sjabloonkleuring geel, rood en felblauw
Periode 1880 -1900

Afbeelding 5: geel sjabloon voor inkleuring van deze prent

Afbeelding 6: rood sjabloon voor inkleuring van deze prent

Afbeelding 7 en 8: blauw sjabloon voor inkleuring van deze prent

Onderwerp

24 houtblokken zonder kader, niet gesigneerd, 6 rijen van 4 blokken, 42 x 66 mm. Tweetalige onderschriften.

Deze variant van de eerdere afbeelding volgt een vergelijkbaar verhaal, maar met een speelse twist: de personages zijn nu apen geworden. De karikatuur blijft echter behouden, met dezelfde omkering van de traditionele rollen. Het verhaal begint met de bruiloft van Jean en zijn Griet, en het wordt meteen duidelijk dat de symbolische boodschap en het satirische karakter versterkt worden door de keuze voor apen als hoofdpersonen.

Bovenaan de prent staat de titel: "Ziet, kinderen! wat nu is geschied, // Van de Wasscher met zijn Griet // Zij staan hier, als op nieuwe herschapen, // In Menschen niet, maar slechts in Apen."

Net als in de originele prent draait het verhaal om de dagelijkse uitdagingen en de omgekeerde rollen van man en vrouw, maar deze keer worden de onhandigheden van Jean nog meer uitvergroot door zijn dierlijke gedaante. In verschillende scènes zien we hem worstelen met de huishoudelijke taken, zoals het zorgen voor het kind. Op een humoristische houtsnede wordt Jean zelfs gestraft omdat hij het huilen van zijn kind niet kan stoppen, en in een andere afbeelding is hij druk bezig met het schrobben van de kamer en het doen van de was.

Een van de meest opvallende en ondeugende scènes toont Jean, ondersteund door zijn vader, terwijl het kind zich ontlast in een open veld. Dit wordt geïllustreerd met de woorden: "Kinderen! wilt daar eens draaijen, // Wat de kleine neer zal draaijen." Dit type humor, wat we nu als plat kunnen ervaren, was in de volksprenten van die tijd niet ongebruikelijk en versterkte de luchtige, satirische toon.

Het laatste houtsnede-blok speelt zich af in een slaapkamer. Op de muur hangt een schilderij met de initialen JFB, waarvan de laatste letter in spiegelbeeld staat. Dit kan wijzen op het monogram van de kunstenaar, wat suggereert dat hij op subtiele wijze zijn werk heeft gesigneerd.

Deze prent, vol humor en spot, illustreert niet alleen de omkering van de sociale orde, maar maakt door de voorstelling met apen de satire nog scherper, en geeft een sterk visueel commentaar op de rolverdeling tussen man en vrouw.